Hillsborough River State Park, 7 mei 2010 
Vrijdagmorgen zijn we naar het nationaal park in de buurt van Tampa gegaan. Het was erg rustig op de weg en je merkt dat deze omgeving niet ingesteld is op toeristen die een park willen bezoeken. Links en rechts zie je reclameborden voor allerlei attractieparken, maar een duidelijke aanwijzing voor dit park ontbreekt. Gelukkig hebben we op internet een routebeschrijving gevonden. Dus met de kaart op schoot maar rijden. Het nadeel van de kaart is dat alleen de hoofdwegen er op staan. Dus wat te doen op een kruispunt waar de weg splits en je geen idee hebt welke kant we op moeten gaan. Dan maar op goed geluk en navigeren op de zon. Eindelijk kom je klein bordje tegen dat over 5 miles de ingang van het park is. We zitten dus goed. Vlak voor de ingang, links van de weg, staat nog een klein bordje. Dus hoog op de rem en snel links afslaan. Gelukkig was het rustig op de weg.



Eenmaal uit de auto werden we direct aangevallen door de muggen. Goed voorbereid pakte we de muggenspray. Het was beter geweest dat we ook een lange broek, een blouse met lange mouwen en een hoed met netje op hadden gedaan. Dan maar wandelen en kijken of we vandaag nog een alligator zouden spotten. Al na 5 minuten kwamen we andere bezoekers tegen. “They are hungry..” was het enige wat er uitkwam. Helaas doelden ze op de muggen en niet de krokodillen. Timo was eigenlijk als enige het slachtoffer van deze vervelende insecten. Wat we wel zagen was een schildpad die lekker in de zon lag te genieten van de zeer broeierige warmte.



Op de wandelpadden het bos in werden we steeds meer lastig gevallen door de muggen. Druk zwaaiend om ons heen hadden we bijna geen aandacht meer voor al dit natuurschoon. Vlak bij de rivier waren relatief weinig muggen. Dus dan maar een stukje stroomopwaarts en weer terug langs de rivier. We kwamen ten slotte ook om de krokodillen te spotten. We hoorden van de lokale bevolking dat het eigenlijk veel te warm is voor de tijd van het jaar. De krokodillen laten zich overdag niet zien in de warmte. Pas als de zon ondergaat komen ze te voorschijn.
Na een poosje wandelen zag ik ineens iets wat op een slang leek. En ja hoor voor ons kroop ineens een meter lange zwarte slang. Zo af en toe bleef hij stil liggen deed zijn kopje in de lucht en dan zag je zijn tongetje.



We hadden geen idee wat voor een slang dit was. Voor de zekerheid maakte we hem aan het schrikken zodat hij wegkroop en wij ons weg konden vervolgen. Toen we vlak langs hem heen liepen zag je zijn staart heen en weer gaan die een ratelend geluid maakte. We hadden dus een ratelslang gezien. Hierna liepen we nog 5 minuten verder tot een mooie stroomversnelling. We konden niets zien wat op een krokodil leek, nog wel een paar schildpadden, heel veel eekhoorns, spechten, en andere typische bosbewoners.



Na ons bezoek aan dit park zijn we via een omweg terug gereden naar ons hotel. We kwamen eindelijk door typische Amerikaanse dorpen alwaar je de ‘Big Wheels’ veel zag en overal fastfood tentjes. Je hebt hier op 1 kilometer meer fastfoodtenten dan in heel Twente bij elkaar.



Uiteindelijk konden we de verleiding niet weerstaan en hebben we de lokale McDrek bezocht. De hamburger is hier maar $0,79, omgerekend € 0,60. Vandaar dat er zoveel een dikke reet hebben.



Morgen is onze laatste dag. We vliegen om 19:30 terug naar London, alwaar we lokale tijd om 8:45 aankomen. Om 14:00 vertrekt ons vliegtuig dan naar Dusseldorf waar we op normale Nederlandse tijd om 16:30 aankomen. Het is dan natuurlijk al zondag. Dus nog één dag cultuur snuiven en de dag doorkomen. We zullen wel langzaam richting Orlando gaan en links en rechts wat dingen bekijken. CU



[ add comment ] ( 909 views )   |  permalink  |   ( 2.9 / 1117 )

<<First <Back | 1 | 2 | 3 | 4 | Next> Last>>